Wpisy z okresu

październik 2012

Doskonały pakiet JB Plugins (freeware)

Opublikowano przez

Jak donosi niezawodny blog BPB Jeroen Breebaart udostępnił swoją znakomitą kolekcję wtyczek VST (32 bity, tylko dla Windows) jako freeware (o ile mnie pamięć nie myli niektóre z nich były dostępne płatnie, a część pojawiała się na płytach dołączonych do magazynu Computer Music). Całość liczącą sobie 15 plug-inów można pobrać z jego strony (po kliknięciu na link JB Plugins). W zestawie znajdziemy m.in.:
Auditor Pro – funkcjonalny wskaźnik poziomów szczytowych i średnich, analizator widma, miernik korelacji.
Barricade Pro – zaawansowany limiter działający jednocześnie w czterech domenach: poziomu, obwiedni, głośności i korelacji (zachowania zgodności fazowej między kanałami). Jeden z najlepszych limiterów jakie można znaleźć na rynku, oferujący zaawansowane możliwości konfiguracji i pozwalający bardzo precyzyjnie uzyskać brzmienie o takim charakterze, na jakim nam zależy (włącznie z emulacją lampowego nasycenia). Dostępny też w uproszczonej wersji Barricade, którą można włączać na poszczególne kanały.
FSynth Pro – resyntezator audio (odbiera sygnał dźwiękowy a następnie tworzy podobnie brzmiący, ale już z wykorzystaniem syntezy). To fantastyczny efekt – wypróbujcie go np. na pętli bębnów akustycznych z presetem Sample&Hold Poly i gałką Threshold ustawioną powyżej zakresu regulacji – jeśli ktoś lubi muzykę industrial to będzie korzystał z tego procesor bardzo często.
Isone Pro – symulator efektu binauralnego (emulacja odsłuchu stereo i dookolnego na głośnikach z wykorzystaniem słuchawek.
Red Phatt Pro – doskonały i wszechstronny kompresor, bramka i ekspander charakteryzujący się zerową latencją.
Smash Pro – wyjątkowe narzędzie do obróbki pasmowej pozwalające uzyskać nasycone brzmienie. Sygnał dzielony jest na maksymalnie 40 pasm, które następnie można poddać niezależnej obróbce dynamicznej. Potrafi wycisnąć ostatnie soki z każdego nagrania.
Ferox – emulacja nasycenia taśmy analogowej. Można ustawiać wiele różnych parametrów, dzięki czemu uzyskamy każdy rodzaj brzmienia – od zaszumionej i zdartej taśmy z kasetowego Grundiga do klasycznego brzmienia studyjnego Studera. Moim zdaniem najlepiej sprawdza się w degradacji dźwięku, zwłaszcza gdy ograniczymy pasmo od dołu i od góry, zwolnimy szybkość przesuwu i dodamy szumów – rewelacja!
Broadcast – przy presecie Loud można sprawdzić, co z naszym nagraniem stanie się podczas radiowej emisji. Ale to tylko jedno z wielu zastosowań tego ciekawego procesora.
SEND – poszerzacz widma będący połączenie rezonujących filtrów dolno- i górno przepustowych z nieliniowym generowaniem parzystych i nieparzystych harmonicznych. Proponuję stosować go na pojedynczych instrumentach i z włączoną funkcją trybu równoległego (przycisk z prostokątem poniżej którego widać jego ominięcie).
Omniverb – doskonały procesor pogłosowy.
Omnisone – narzędzie do zaawansowanej manipulacji dźwiękiem w przestrzeni.
PC-2 – procesor psychoakustyczny
Timemachine – sampler, którego idea nawiązuje do klasycznych, starej daty urządzeń tego typu.

Sound Forge Pro Mac (pierwsze wrażenia)

Opublikowano przez

Mam już od kilku dni Sound Forge Pro Mac 1.0.2 i intensywnie z nim pracuję. Więcej szczegółów już wkrótce (także na moim nowym wydawnictwie DVD pt. Sony Sound Forge od podstaw, które pod koniec listopada powinno ukazać się w sprzedaży), a na ten moment kilka pierwszych spostrzeżeń. Jeśli ktoś się spodziewa identycznego Sound Forge’a jak dla Windows, to będzie bardzo zdziwiony. Sound Forge dla maka wygląda zupełnie inaczej – ma inny układ graficzny (z podziałem na trzy wyraźne strefy, w których możemy zamieszczać wybrane okna), ma też zupełnie inny rozkład menu oraz pasków z narzędziami, których tutaj praktycznie nie ma. Wiele funkcji zostało uproszczonych w stosunku do Sound Forge dla Windows, np. zniknęła całkowicie zaawansowana synteza, wyszukiwanie zdefiniowanych zdarzeń, graficzna edycja fade’ów, obsługa znaczników CD (oraz wypalanie płyt CD z poziomu programu) i obwiednia panoramy. Nie ma też menu Tools i większości znajdujących się tam narzędzi, takich jak automatyczne tworzenie regionów czy wykrywanie i naprawa przesterowań, które w mojej opinii są najmocniejszą stroną okiennego Sound Forge. Reasumując – Sound Forge Pro Mac jest wyraźnie prostszy w stosunku do swojego windowsowego odpowiednika i zdaje się, że takie było ogólne założenie jego twórców. W związku z tym zaczynam się zastanawiać, czy nie przesadzono z ceną tej aplikacji, która jest wprawdzie tańsza o ok. 100 euro w porównaniu do wersji windowsowej (kosztuje 246 euro), ale nie mogę się pozbyć wrażenia, że to jednak trochę inna liga niż Sound Forge Pro 10 dla Windows.

MOTU Track 16 (recenzja)

Opublikowano przez

Amerykańska firma MOTU działa na rynku wyjątkowo aktywnie. W krótkich odstępach czasu pojawiły się jej nowe interfejsy, a za moment otrzymamy flagowy program DAW tej firmy, czyli Digital Performer w wersji 8, którą będzie można uruchomić także na komputerach z systemem Windows. To może być prawdziwy przełom w historii MOTU, która do tej pory kojarzona była głównie z „makową stroną mocy obliczeniowej”. Teraz to się zmienia, a kolejnym przykładem tej ewolucji jest Track 16.

Konstrukcja
Nowy interfejs MOTU nie ma formy typowej dla wcześniejszych urządzeń tego producenta, czyli modułów w mniejszym lub większym stopniu przystosowanych do montażu w szafce rak. Wzorem wcześniej zaprezentowanego MicroBook II urządzenie ma format tabletop (przystosowany do pracy na biurku), ze wszystkimi manipulatorami znajdującymi się na górnym panelu.
Tu nie ma mowy o żadnych kompromisach – korpus to jednolity aluminiowy odlew; aluminiowa jest też płyta czołowa interfejsu. Wszystkie przyciski służące do obsługi są podświetlane (z możliwością wyboru sześciu różnych schematów kolorystycznych!), a duża gałka do zmiany i zatwierdzania parametrów także wykonana z metalu. Na przednim panelu znajdziemy wejście gitarowe (o dużej impedancji), wejście liniowe 3-4 oraz dwa wyjścia słuchawkowe – TRS 6,3 mm oraz TRS 3,5 mm. Z tyłu znajdują się gniazda USB 2.0 i FireWire – to coraz częściej spotykana w interfejsach wyższej klasy funkcja pozwalająca na wybór tego portu współpracy z komputerem, który nam bardziej odpowiada i zapewnia wyższą wydajność. Tutaj umiejscowiono też wejście i wyjście cyfrowe w formacie ADAT, które mogą też pracować jako optyczne porty S/PDIF. Poza tym wszystkie wejścia i wyjścia, w tym także gniazda do podłączenia zewnętrznego zasilacza, wyprowadzono na wielowtyku. Zasadniczą częścią interfejsu jest gruby kabel z jednej strony zakończony wtyczką wielostykową a z drugiej wiązką złączy wejściowych i wyjściowych.
Wspominając o zasilaniu należy zaznaczyć, że choć interfejs nie może być zasilany z komputera przez port USB, to może się to odbywać za pośrednictwem złącza FireWire, pod warunkiem, że nie jest to miniaturowe złącze 4-stykowe. Interfejs ma na przednim panelu dedykowany przycisk włącznika zasilania – jego krótkie wciśnięcie aktywuje proces rozruchu urządzenia (trwa on ok. 5 sekund), a dłuższe przytrzymanie, podczas którego wszystkie ścieżki diodowe zaczną się sekwencyjnie zapalać od zewnątrz do wewnątrz, spowoduje jego wyłączenie. W czasie testów okazało się też, że złącze służące do podpięcia zewnętrznego zasilacza jest bardzo słabym punktem interfejsu. Poruszenie wtyczką w gnieździe powoduje niekiedy zanik zasilania i wyłączenie urządzenia, co w tej klasy sprzęcie nie powinno mieć miejsca. Miejmy nadzieję, że to tylko wada testowanego egzemplarza, ale tego typu złącze powinno być znacznie lepiej zabezpieczone.Czytaj dalej

PSPaudioware BussPressor (recenzja)

Opublikowano przez

Można odnieść wrażenie, że w temacie sprzętowych i wirtualnych kompresorów grupowych, w mniejszym lub większym stopniu bazujących na idei Buss (Bus) Compressora z konsolet firmy SSL, powiedziano już chyba wszystko. Ale to nie do końca prawda. Polscy programiści z PSPaudioware pokazali, że można w tym zakresie zaoferować coś ekstra, nie tracąc jednocześnie charakterystycznego brzmienia tego typu procesorów dynamiki.
Nowy procesor PSP został stworzony głównie do pracy na grupach i kompleksowych miksach, ale jego praktyczne zastosowanie jest dużo szersze, zwłaszcza jeśli ktoś poszukuje kompresora do przejrzystej pracy na pojedynczych śladach. Wtyczka jest bardzo oszczędna względem CPU komputera, więc z powodzeniem można ją stosować na więcej niż jednym torze sygnałowym.

Nie tylko buss compressor
Mamy tutaj do czynienia z wirtualnym odpowiednikiem rozbudowanego kompresora VCA, którego charakter można w dużym zaokrągleniu opisać jako przypominający pracę kompresora grupowego ze stołów firmy SSL. Ich cechą charakterystyczną jest to, że są trochę „leniwe”, jeśli chodzi o reakcję na transjenty, mają dość specyficznie ustawioną charakterystykę czasu powrotu, potrafią wyciągnąć z nagrań pewne smaczki, które są trudne do wyeksponowania w inny sposób oraz bardzo neutralnie traktują najwyższe pasmo.Czytaj dalej

Przestrajany ton sinusoidalny

Opublikowano przez

Na moim dzisiejszym wykładzie w Studium Dziennikarstwa Radiowego, Telewizyjnego i Realizacji Dźwięku zaprezentowałem sygnał testowy pozwalający sprawdzić przetwarzanie niskich częstotliwości przez nasz system odsłuchowy i reakcję pomieszczenia na pobudzenie tymże sygnałem. Odtworzenie go w warunkach każdego pomieszczenia, w tym także w warunkach domowego studia nagrań, pozwala na słuchową ocenę zbiorczej charakterystyki systemu reprodukcji dźwięku oraz pomieszczenia w zakresie najniższych tonów. Dzięki temu możemy się zorientować, które częstotliwości w miejscu odsłuchu są podbijane, a które tłumione, przy czym owe fluktuacje mogą wynikać z wielu elementów – głównie będzie to występowanie fal stojących między takimi płaszczyznami jak ściany, podłoga i sufit. Fale stojące są immanentną cechą każdego pomieszczenia i można je likwidować poprzez stosowanie płaszczyzn, które nie są względem siebie równoległe oraz przez stosowanie elementów akustycznych zwanych pułapkami basowymi (bass-trap), których zadaniem jest pochłanianie energii w zakresie częstotliwości występowania fal stojących. Poprzez odtworzenie rzeczonego tonu testowego możemy też wychwycić wszelkie brzęczenia różnych przedmiotów w naszym pomieszczeniu (ja dzięki temu wyłapałem co było powodem zniekształceń w basie – a były to drgające drzwiczki od szafki…). Ów ton testowy znajduje się na każdej płycie dołączonej do magazynu Estrada i Studio w folderze Narzędzia, ale jeśli ktoś nie ma do niego dostępu, to może go pobrać stąd.

Piosenka Adele do nowego Bonda

Opublikowano przez

Nie wiem jak Wy, ale ja jestem wielkim fanem filmów o agencie 007 i bardzo lubię słuchać piosenek nagrywanych specjalnie pod kątem każdego kolejnego obrazu. Tym razem zaśpiewała Adele. Piosenkę nagrywano w Abbey Road (gdzieżby indziej…), a jej producentem był Paul Epworth (wywiad z nim zamieściliśmy w EiS 3/2012), który wyrasta na jednego z najbardziej rozchwytywanych producentów współczesnej muzyki pop. Skyfall to w mojej opinii jeden z najładniejszych tematów muzycznych do Bonda, jaki w ogóle pojawił się w tej serii.

8 bezpłatnych presetów do Virusa

Opublikowano przez

Tomek z forum music-producer.pl podesłał mi linka do YouTube z prezentacją swojego mikrosetu ośmiu darmowych brzmień arpeggiowanych do syntezatora Access Virus TI (klip poniżej), które można pobrać z tej lokalizacji. Posłuchajcie tego, i jeśli tego typu dźwięki przypadną Wam do gustu, to możecie liczyć na więcej barw tego autora, bowiem już trwają prace nad kolejnymi mikrosetami, tym razem dla bezpłatnych syntezatorów i efektów (tutaj wątek na music-producer.pl). Powstają też brzmienia do Synapse Audio Dune BE (to jeden z bezpłatnych syntezatorów VST udostępnionych przez niemiecki magazyn Beat – szczegóły związane z jego pobraniem znajdziecie tutaj).