Koszyk (
Reklamy nie mogą być głośniejsze niż poprzedzające je audycje, a ich dźwięk nie powinien być przeraźliwie brzmiący. Zdanie o tej treści pojawiło się w mediach w związku z przyjętą nowelizacją rozporządzenia Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji o działalności reklamowej i telesprzedaży w programach radiowych i telewizyjnych.
Pojawiają się dwa istotne pytania: Co to znaczy głośniejsza i co to znaczy przeraźliwie brzmiąca?
Jeśli chodzi o głośność, to będzie ona mierzona za pomocą miernika głośności, którego specyfikację znajdziecie tutaj. Zaprojektowano też algorytm pomiaru głośności dźwięku wielokanałowego, bazującego na sumowaniu sygnałów z kanałów po przetworzeniu przez filtr uwzględniający fizjologiczne cechy słyszenia i stopień uśrednienia RMS. Metodologię pomiaru opracowano w oparciu o dwa dokumenty ITU (Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego): BS.1770 (Algorithms to measure audio programme loudness and true-peak audio level) i BS.1771 (Requirements for loudness and true-peak indicating meters). O tej metodzie pomiaru pozytywnie wypowiada się Bob Katz, autorytet w tej dziedzinie i twórca K-System.
Komentarz
KRRiT planuje przeznaczyć na zakup przyrządu 150.000 zł. Po co jednak wydawać tyle kasy na różne Dolby, RTW czy DK-Technologies? Taki miernik spokojnie mogą wykonać nasi programiści, np. z firmy PSP Audioware. Można też zdecydować się na użycie bezpłatnego miernika Orbana, który pokaże nam, czy przygotowany przez nas materiał reklamowy przejdzie przez sito selekcyjne u naszych mocodawców. Ale żarty na bok. Pojawia się ciekawy temat normalizacji głośności reklam, który prędzej czy później wywoła sprawę głośności samej muzyki. A więc zanosi się ciekawie…
