DavoSynth: z ziemi włoskiej do Polski i dalej (freeware)

Elektrostudio to dość tajemnicza sprawa. Kilka lat temu miałem kontakt z twórcą tych wtyczek i byłbym wdzięczny za jego odnowienie, jeśli to czyta. W każdym razie Elektrostudio to aktualnie szereg znakomitych i (obecnie) bezpłatnych instrumentów wirtualnych VST, które nie tylko ciekawie brzmią, ale też znakomicie wyglądają, wyróżniając się w tłumie wszelkiego typu freeware’ów. Sygnowany nazwą Elektrostudio AnalogPack (wersja 2.54 do pobrania stąd), to zestaw 10 instrumentów wirtualnych bazujących na legendarnych syntezatorach i urządzeniach analogowych. Pakiet ten, z chwilą pojawienia się w wersji darmowej (wcześniej dostępny był odpłatnie na Allegro), wywołał na forum KVR istną burzę zachwytów, a wątek na jego temat ciągnął się przez 50 stron zawierających głównie ochy i achy (np. Wow! What a great suprise! Thank you – whoever you are. You gotta love Poland. Pope John-Paul II, Solidarity, now this. What a great country! albo amazing!!!!! amazing!!!!! czy nawet Sorry, I just can’t stop praising this stuff! It’s out of this world. amazing!!!!! i Whoever gave theses synths away is a very generous person. They are awesome!…
Polecam zresztą cały wątek. Jest tam sporo na temat różnic w działalności na terenie Polski i poza nią, sporo też na temat różnic w mentalności między nami a ludźmi z zachodniej części cywilizowanego świata. Warto przebrnąć przez cały ten temat. A i ja na pewno kiedyś wrócę do sprawy, bo nikt już nie ma wątpliwości, że Polska to prawdziwe zagłębie znakomitych programistów audio: PSP Audioware, D16 Group, Elektrostudio, Włodek Grabowski, by wymienić tylko firmy mające siedzibę w Polsce (przepraszam jeśli o kimś zapomniałem). A ilu Polaków pracuje poza naszymi granicami i odnosi wielkie sukcesy, jak Piotr Siedlaczek czy Robert Dudzic – tu już można zacząć kolejną opowieść o twórcach brzmień, z FatLoud na czele. I tak dalej, i tym podobne…

This slideshow requires JavaScript.

Wróćmy jednak do tematu wpisu. We wspomnianym pakiecie Elektrostudio znajdziemy MoonsonoSx (Moog Sonic Six), Micromoon (Micromoog), SxMJune (Roland Juno-6), Or2V (Oberheim 2 Voice), Esline (Arp Solina string Ensemble), ODsay (Arp Odissey), Tapeotronic (Mellotron), Rhythmus (Korg Sm-20), Ocet (podejrzewam, że to Blacet z sekwencerem krokowym). Wszystkie wyglądają i brzmią tak, że zaczynam się zastanawiać, dlaczego ten pakiet nie jest w normalnej sprzedaży…

Dziś, w ramach wykopalisk, kilka słów o dziesiątym elemencie tego pakietu, wersji VST instrumentu włoskiej firmy Davoli (pracowałem kiedyś na wzmacniaczu i mikrofonie tego producenta i były to rzeczy absolutnie niezniszczalne). Rzecz oryginalnie nazywała się Davolisint, a w wersji Elektrostudio nosi nazwę Davosynth. Zachowano strukturę podobną do oryginału – dwa bardzo proste oscylatory, stałe  filtry typu registrowego, wibrato i prościutki chorus. W sumie jest to połączenie organów ze strukturalnie uproszczonym syntezatorem, dające bardzo ciekawe brzmienie – trochę prymitywne, ale sprawdzające się np. w muzyce trance do basów i partii lead. Można też na nim zrobić fajne przebiegi arpeggio (które trzeba oczywiście wyrzeźbić samemu w MIDI. Jest też bardzo ciekawy patent charakterystycznego elementu Davolisint – znajdująca się z lewej strony dźwignia na sprężynie, która odstrajała całość o jedną oktawę, a potem pomału wracała do swojej pozycji spoczynkowej.
Oto kilka przykładowych brzmień tego instrumentu (po mojej lekkiej modyfikacji). U mnie DavoSynth otrzymuje pięć gwiazdek.